1 Դաւիթի Սաղմոս. ա երբոր նա Յուդայի անապատումն էր։
1 Ով Աստուած, դու ես իմ Աստուածը. Առաւօտանց քեզ եմ ման գալիս. բ հոգիս ծարաւ է քեզ համար. Մարմինս քեզ է ցանկանում ցամաք եւ ծարաւ երկրում, ուր որ ջուր չ’կայ։
2 Այնպէս սրբութեան տեղումը նայեցի քեզ, որ գ քո զօրութիւնն ու փառքը տեսնեմ։
3 դ Որովհետեւ քո ողորմութիւնը լաւ է քան թէ կեանքը. Իմ շրթունքներս պիտի գովեն քեզ։
4 Այսպէս կ’օրհնեմ քեզ ե իմ կեանքումը. Քո անունովը կ’բարձրացնեմ իմ ձեռքերը։
5 Իմ կեանքը կ’կշտանայ ինչպէս զ ճարպով եւ պարարտութիւնով, եւ իմ բերանը կ’օրհնէ քեզ ուրախ շրթունքներով։
6 Երբոր է քեզ յիշում եմ անկողնումս գիշերուան պահերումը քեզ վերայ եմ մտածում։
7 Որովհետեւ դու ինձ օգնութիւն եղար. Եւ ես քո թեւերի հովանաւորութեան տակ ը կ’ցնծամ։
8 Իմ անձը պինդ քո ետեւիցն է ընկնում. Քո աջը հաստատ պահում է ինձ։
9 Բայց նորանք իմ անձի կորուստն են ուզում. Վայր կ’ընկնեն երկրի խորերի մէջ.
10 թ Սրի ձեռը կ’մատնուին. Չագալների բաժին կ’լինին։
11 Բայց թագաւորն Աստուծով կ’ուրախանայ. Կ’պարծենան բոլոր ժ նորանով երդում անողները, որովհետեւ ի կ’խփուի սուտ խօսողների բերանը։
Սաղմոս 63